Foi a voz dos sen voz que removeu as conciencias de todos os asistentes. "A indiferenza fire máis que as guerras". Máis non foi a indiferenza quen aniñou nos corazóns da nosa rapazada, tal e como queda reflectido nas súas reflexións, das que vos deixamos aquí algún exemplo:
"Creo que todos deberíamos oir as súas palabras, ver as súas fotos, os seus videos, oir eses audios. Antes da charla non tiña en mente o que era unha guerra, senón a palabra -guerra-. Pero, que é una guerra? Que se ve e vive nela? Iso é o que nos trouxo Antonio Pampliega á aula dun instituto. Tróuxonos a guerra mesma. Púxonos en situación, chegounos ao corazón e abriunos a mente a cada un de nós. Púxonos os pés na terra para que comecemos a facer algo xa. Daranse pasos pequenos, pero daranse, que é mellor que non dar ningún"
Aroa 4ºESO
"Eu non o coñecía pola súa persoa, senón por ser o home que fora secuestrado 299 días por Al-Qaeda en Siria. Fascinoume o seu traballo e a paixón que ten, e que, a pesares de todo o vivido, segue sendo respectuoso ata cos asesinos dos seus compañeiros. Aclaroume dúbidas que tiña sobre o seu traballo, non chegaba a entender de todo porque arriscaban a súa vida (guiábame polo que dicían na miña casa, o típico de que eles o buscan, e aínda que non estaba de todo de acordo porque debía de haber una explicación detrás, eu non lle atopaba explicación) agora entendo todo e despois da charla teño moitos máis argumentos, de verdade, sigo fascinada"
Paula C. 3ºESO
.jpg)
.jpg)
